Базавыя веды аб электрарухавіках

1. Уводзіны ў электрарухавікі

Электрарухавік — гэта прылада, якая пераўтварае электрычную энергію ў механічную. Яна выкарыстоўвае шпульку пад напругай (г.зн. абмотку статара) для стварэння вярчальнага магнітнага поля і ўздзеяння на ротар (напрыклад, замкнёную алюмініевую раму з каротказамкнутым ротарам), каб сфармаваць магнітаэлектрычны вярчальны момант.

Электрарухавікі падзяляюцца на рухавікі пастаяннага току і рухавікі пераменнага току ў залежнасці ад выкарыстоўваных крыніц харчавання. Большасць рухавікоў у энергасістэме — гэта рухавікі пераменнага току, якія могуць быць сінхроннымі або асінхроннымі (хуткасць магнітнага поля статара рухавіка не падтрымлівае сінхронную хуткасць з хуткасцю кручэння ротара).

Электрарухавік у асноўным складаецца са статара і ротара, і кірунак сілы, якая дзейнічае на провад пад напругай у магнітным полі, звязаны з кірункам току і кірункам лініі магнітнай індукцыі (кірункам магнітнага поля). Прынцып працы электрарухавіка заключаецца ў тым, што сіла, якая дзейнічае на ток, уздзейнічае на магнітнае поле, што прымушае рухавік круціцца.

2. Падзел электрарухавікоў

① Класіфікацыя па рабочай крыніцы харчавання

У залежнасці ад розных крыніц магутнасці электрарухавікоў іх можна падзяліць на рухавікі пастаяннага току і рухавікі пераменнага току. Рухавікі пераменнага току таксама падзяляюцца на аднафазныя і трохфазныя.

② Класіфікацыя па структуры і прынцыпе працы

Электрарухавікі можна падзяліць на рухавікі пастаяннага току, асінхронныя рухавікі і сінхронныя рухавікі ў залежнасці ад іх структуры і прынцыпу працы. Сінхронныя рухавікі таксама можна падзяліць на сінхронныя рухавікі з пастаяннымі магнітамі, рэактыўныя сінхронныя рухавікі і гістэрэзісныя сінхронныя рухавікі. Асінхронныя рухавікі можна падзяліць на асінхронныя рухавікі і калектарныя рухавікі пераменнага току. Асінхронныя рухавікі далей падзяляюцца на трохфазныя асінхронныя рухавікі і асінхронныя рухавікі з зацененымі полюсамі. Калектарныя рухавікі пераменнага току таксама падзяляюцца на аднафазныя рухавікі з паслядоўным узбуджэннем, рухавікі пераменнага току і пастаяннага току двухфункцыянальнага прызначэння і адштурхоўваючыя рухавікі.

③ Класіфікацыя па рэжыме запуску і працы

Па рэжымах пуску і працы электрарухавікі можна падзяліць на аднафазныя асінхронныя рухавікі з кандэнсатарным запускам, аднафазныя асінхронныя рухавікі з кіраваннем ад кандэнсатара, аднафазныя асінхронныя рухавікі з кандэнсатарным запускам і аднафазныя асінхронныя рухавікі з расшчэпленнем фаз.

④ Класіфікацыя па прызначэнні

Па прызначэнні электрарухавікі можна падзяліць на прывадныя і кіравальныя.

Электрарухавікі для прывада далей падзяляюцца на электрычныя інструменты (у тым ліку інструменты для свідравання, паліроўкі, шліфоўкі, доўблення, рэзкі і пашырэння), электрычныя рухавікі для бытавой тэхнікі (у тым ліку пральныя машыны, электрычныя вентылятары, халадзільнікі, кандыцыянеры, магнітафоны, відэамагнітафоны, DVD-плэеры, пыласосы, камеры, электрычныя паветранадзімалкі, электрабрытвы і г.д.) і іншае агульнае дробнае механічнае абсталяванне (у тым ліку розныя дробныя станкі, дробныя механізмы, медыцынскае абсталяванне, электронныя прыборы і г.д.).

Кіруючыя рухавікі далей падзяляюцца на крокавыя рухавікі і серварухавікі.
⑤ Класіфікацыя па структуры ротара

Па структуры ротара электрарухавікі можна падзяліць на асінхронныя рухавікі з каротказамкнутым ротарам (раней вядомыя як асінхронныя рухавікі з каротказамкнутым ротарам) і асінхронныя рухавікі з фазным ротарам (раней вядомыя як асінхронныя рухавікі з фазным ротарам).

⑥ Класіфікацыя па рабочай хуткасці

Электрарухавікі можна падзяліць на высакахуткасныя, нізкахуткасныя, з пастаяннай хуткасцю і са зменнай хуткасцю ў залежнасці ад іх рабочай хуткасці.

⑦ Класіфікацыя па ахоўнай форме

а. Адкрытага тыпу (напрыклад, IP11, IP22).

Акрамя неабходнай апорнай канструкцыі, рухавік не мае спецыяльнай абароны для круцячыхся і токаводных частак.

б. Закрытага тыпу (напрыклад, IP44, IP54).

Круцяцца і токаводныя часткі ўнутры корпуса рухавіка патрабуюць неабходнай механічнай абароны для прадухілення выпадковага кантакту, але гэта не перашкаджае істотна вентыляцыі. Ахоўныя рухавікі падзяляюцца на наступныя тыпы ў залежнасці ад іх розных канструкцый вентыляцыі і абароны.

Тып сеткаватага пакрыцця.

Вентыляцыйныя адтуліны рухавіка закрыты перфараванымі пакрыццямі, каб прадухіліць кантакт круцельных і токаводных частак рухавіка з знешнімі прадметамі.

ⓑ Устойлівы да кропель.

Канструкцыя вентыляцыйнай адтуліны рухавіка можа прадухіліць трапленне вертыкальна падаючых вадкасцей або цвёрдых рэчываў непасрэдна ўнутр рухавіка.

ⓒ Брызгаабаронены.

Канструкцыя вентыляцыйнай адтуліны рухавіка можа прадухіліць трапленне вадкасцей або цвёрдых рэчываў унутр рухавіка ў любым кірунку ў межах вертыкальнага вугла 100°.

ⓓ Закрыта.

Структура корпуса рухавіка можа перашкаджаць свабоднаму абмену паветра ўнутры і звонку корпуса, але гэта не патрабуе поўнай герметызацыі.

ⓔ Воданепранікальны.
Канструкцыя корпуса рухавіка можа прадухіліць трапленне вады пад пэўным ціскам унутр рухавіка.

ⓕ Воданепранікальны.

Калі рухавік апускаецца ў ваду, канструкцыя корпуса рухавіка можа прадухіліць трапленне вады ўнутр рухавіка.

ⓖ Стыль дайвінгу.

Электрарухавік можа працаваць у вадзе працяглы час пад намінальным ціскам вады.

ⓗ Выбухаабаронены.

Канструкцыя корпуса рухавіка дастатковая, каб прадухіліць перадачу выбуху газу ўнутры рухавіка вонкі, што прывядзе да выбуху гаручага газу звонку рухавіка. Афіцыйны акаўнт «Літаратура па машынабудаванні», інжынерная запраўка!

⑧ Класіфікацыя па метадах вентыляцыі і астуджэння

а. Самаахалоджванне.

Электрарухавікі абапіраюцца выключна на паверхневае выпраменьванне і натуральны паток паветра для астуджэння.

б. Вентылятар з самаахаладжальным астуджэннем.

Электрарухавік прыводзіцца ў рух вентылятарам, які падае астуджальнае паветра для астуджэння паверхні або ўнутранай часткі рухавіка.

в. Ён астуджаўся вентылятарам.

Вентылятар, які падае астуджальнае паветра, прыводзіцца ў рух не самім электрарухавіком, а асобна.

г. Тып вентыляцыі трубаправода.

Астуджальнае паветра не падаецца і не выводзіцца непасрэдна звонку або знутры рухавіка, а падаецца і выводзіцца з рухавіка праз трубаправоды. Вентылятары для вентыляцыі трубаправодаў могуць быць з уласным вентылятарам або з іншым вентылятарам.

е. Вадкаснае астуджэнне.

Электрарухавікі астуджаюцца вадкасцю.

f. Замкнёны контур газавага астуджэння.

Цыркуляцыя астуджальнай асяроддзя для рухавіка ажыццяўляецца ў замкнёным контуры, які ўключае рухавік і радыятар. Астуджальная вадкасць паглынае цяпло пры праходжанні праз рухавік і вылучае цяпло пры праходжанні праз радыятар.
г. Павярхоўнае астуджэнне і ўнутранае астуджэнне.

Астуджальная вадкасць, якая не праходзіць праз унутраную частку правадніка рухавіка, называецца павярхоўным астуджэннем, а астуджальная вадкасць, якая праходзіць праз унутраную частку правадніка рухавіка, называецца ўнутраным астуджэннем.

⑨ Класіфікацыя па форме канструкцыі ўстаноўкі

Форма ўстаноўкі электрарухавікоў звычайна прадстаўлена кодамі.

Код пазначаецца скарачэннем IM для міжнароднай устаноўкі,

Першая літара ў IM абазначае код тыпу ўстаноўкі, B — гарызантальную ўстаноўку, а V — вертыкальную ўстаноўку;

Другая лічба абазначае код аб'екта, прадстаўлены арабскімі лічбамі.

⑩ Класіфікацыя па ўзроўні ізаляцыі

Узровень A, узровень E, узровень B, узровень F, узровень H, узровень C. Класіфікацыя рухавікоў па ўзроўні ізаляцыі паказана ў табліцы ніжэй.

⑪ Класіфікуецца ў адпаведнасці з намінальным працоўным часам

Бесперапынная, перыядычная і кароткатэрміновая рабочая сістэма.

Сістэма бесперапыннага рэжыму працы (SI). Рухавік забяспечвае працяглую працу пры намінальным значэнні, указаным на заводскай таблічцы.

Кароткачасовая праца (S2). Рухавік можа працаваць толькі абмежаваны перыяд часу пры намінальным значэнні, указаным на заводскай таблічцы. Існуе чатыры тыпы стандартаў працягласці кароткачасовай працы: 10 хвілін, 30 хвілін, 60 хвілін і 90 хвілін.

Сістэма перыядычнай працы (S3). Рухавік можа выкарыстоўвацца толькі перыядычна і з перапынкамі пры намінальным значэнні, указаным на заводскай таблічцы, выражаным у працэнтах ад 10 хвілін на цыкл. Напрыклад, FC=25%; Сярод іх S4–S10 адносяцца да некалькіх сістэм перыядычнай працы ў розных умовах.

9.2.3 Тыповыя няспраўнасці электрарухавікоў

Электрарухавікі часта сутыкаюцца з рознымі няспраўнасцямі падчас працяглай эксплуатацыі.

Калі перадача крутоўнага моманту паміж раздымам і рэдуктарам вялікая, злучальная адтуліна на паверхні фланца мае моцны знос, што павялічвае зазор паміж злучэннямі і прыводзіць да нестабільнай перадачы крутоўнага моманту; знос падшыпніка з-за пашкоджання падшыпніка вала рухавіка; знос паміж галоўкамі вала і шпонкавымі пазамі і г.д. Пасля ўзнікнення такіх праблем традыцыйныя метады ў асноўным сканцэнтраваны на рамонтнай зварцы або механічнай апрацоўцы пасля шчоткавага пакрыцця, але абодва маюць пэўныя недахопы.

Цеплавое напружанне, якое ўзнікае пры рамонтнай зварцы пры высокай тэмпературы, немагчыма цалкам ліквідаваць, бо яно схільнае да выгібу або разломаў. Аднак шчоткавае пакрыццё абмежавана таўшчынёй пакрыцця і схільнае да адслойвання, і ў абодвух выпадках для рамонту выкарыстоўваецца метал, які не можа змяніць суадносіны «цвёрды да цвёрдых». Пад сумесным дзеяннем розных сіл усё роўна будзе адбывацца паўторны знос.

Сучасныя заходнія краіны часта выкарыстоўваюць палімерныя кампазітныя матэрыялы ў якасці метадаў рамонту для вырашэння гэтых праблем. Ужыванне палімерных матэрыялаў для рамонту не ўплывае на тэрмічнае напружанне зваркі, і таўшчыня рамонтнага пласта не абмяжоўваецца. У той жа час металічныя матэрыялы ў вырабе не валодаюць гнуткасцю, каб паглынаць удары і вібрацыю абсталявання, прадухіляюць магчымасць паўторнага зносу і падаўжаюць тэрмін службы кампанентаў абсталявання, эканомячы шмат часу прастою для прадпрыемстваў і ствараючы велізарную эканамічную каштоўнасць.
(1) З'ява няспраўнасці: Рухавік не можа запусціцца пасля падключэння

Прычыны і метады барацьбы наступныя.

① Памылка праводкі абмоткі статара - праверце праводку і выпраўце памылку.

② Разрыў ланцуга ў абмотцы статара, кароткае замыканне на зямлю, разрыў ланцуга ў абмотцы ротара рухавіка з матаным матацыклам - вызначце месца няспраўнасці і ліквідуйце яго.

③ Празмерная нагрузка або захраслы механізм перадачы – праверце механізм перадачы і нагрузку.

④ Разрыў ланцуга ў ротары рухавіка з фазным ротарам (дрэнны кантакт паміж шчоткай і кантактным кольцам, разрыў ланцуга ў рэастаце, дрэнны кантакт у провадзе і г.д.) – вызначце месца разрыву ланцуга і адрамантуйце яго.

⑤ Напружанне сілкавання занадта нізкае – праверце прычыну і ліквідуйце яе.

⑥ Абрыў фазы электрасілкавання – праверце ланцуг і аднавіце трохфазнае сілкаванне.

(2) Няспраўнасць: занадта высокая тэмпература рухавіка або дымленне

Прычыны і метады барацьбы наступныя.

① Перагрузка або занадта частыя запускі – зменшце нагрузку і колькасць запускаў.

② Абрыў фазы падчас працы – праверце ланцуг і аднавіце трохфазнае напружанне.

③ Памылка праводкі абмоткі статара - праверце праводку і выпраўце яе.

④ Абмотка статара зазямлена, і паміж віткамі або фазамі ёсць кароткае замыканне — вызначце месца зазямлення або кароткага замыкання і адрамантуйце яго.

⑤ Абмотка клетчатага ротара пашкоджана – заменіце ротар.

⑥ Адсутнасць фазы ў абмотцы ротара - вызначце месца няспраўнасці і адрамантуйце яго.

⑦ Трэнне паміж статарам і ротарам – Праверце падшыпнікі і ротар на наяўнасць дэфармацыі, адрамантуйце або заменіце іх.

⑧ Слабая вентыляцыя — праверце, ці няма перашкод для вентыляцыі.

⑨ Занадта высокае або занадта нізкае напружанне – Праверце прычыну і ліквідуйце яе.

(3) З'ява няспраўнасці: празмерная вібрацыя рухавіка

Прычыны і метады барацьбы наступныя.

① Незбалансаваны ротар – выраўноўванне балансу.

② Незбалансаваны шкіў або пагнуты падаўжальнік вала - праверыць і выправіць.

③ Рухавік не выраўнаваны з воссю нагрузкі – праверце і адрэгулюйце вось прылады.

④ Няправільная ўстаноўка рухавіка – праверце мантажныя і фундаментальныя шрубы.

⑤ Раптоўная перагрузка – зменшце нагрузку.

(4) З'ява няспраўнасці: незвычайны гук падчас працы
Прычыны і метады барацьбы наступныя.

① Трэнне паміж статарам і ротарам – Праверце падшыпнікі і ротар на наяўнасць дэфармацыі, адрамантуйце або заменіце іх.

② Пашкоджаныя або дрэнна змазаныя падшыпнікі — заменіце і ачысціце падшыпнікі.

③ Працэс пры абрыве фазы рухавіка – праверце месца разрыву ланцуга і адрамантуйце яго.

④ Сутыкненне лопасці з корпусам - праверка і ліквідацыя няспраўнасцей.

(5) З'ява няспраўнасці: хуткасць рухавіка занадта нізкая пры нагрузцы

Прычыны і метады барацьбы наступныя.

① Напружанне сілкавання занадта нізкае – праверце напружанне сілкавання.

② Залішняя нагрузка — праверце нагрузку.

③ Абмотка клетчатага ротара пашкоджана – заменіце ротар.

④ Дрэнны або адсутнічае кантакт адной з фаз групы правадоў абмоткі ротара - праверце ціск шчоткі, кантакт паміж шчоткай і кантактным кольцам, а таксама абмотку ротара.
(6) З'ява няспраўнасці: корпус рухавіка знаходзіцца пад напругай

Прычыны і метады барацьбы наступныя.

① Дрэннае зазямленне або высокі супраціў зазямлення – Падключыце зазямляльны провад у адпаведнасці з правіламі, каб ліквідаваць няспраўнасці зазямлення.

② Абмоткі вільготныя — прайдзіце апрацоўку сушкі.

③ Пашкоджанне ізаляцыі, сутыкненне правадоў – рамонт ізаляцыі ў фарбу, паўторнае падключэнне правадоў. 9.2.4 Працэдуры эксплуатацыі рухавіка

① Перад разборкай з дапамогай сціснутага паветра здзьміце пыл з паверхні рухавіка і працярыце яе насуха.

② Выберыце працоўнае месца для разборкі рухавіка і ачысціце навакольнае асяроддзе.

③ Азнаёміцца ​​з структурнымі характарыстыкамі і тэхнічнымі патрабаваннямі да абслугоўвання электрарухавікоў.

④ Падрыхтуйце неабходныя інструменты (у тым ліку спецыяльныя інструменты) і абсталяванне для разборкі.

⑤ Каб лепш зразумець дэфекты ў працы рухавіка, перад разборкай можна правесці праверку, калі дазваляюць умовы. Для гэтага рухавік правяраецца пад нагрузкай, і дэталёва правяраюцца тэмпература, шум, вібрацыя і іншыя ўмовы кожнай часткі рухавіка. Таксама правяраюцца напружанне, ток, хуткасць і г.д. Затым нагрузка адключаецца і праводзіцца асобная праверка халастога ходу для вымярэння току халастога ходу і страт халастога ходу, і запісваюцца вынікі. Афіцыйны акаўнт «Літаратура па машынабудаванні», інжынерная запраўка!

⑥ Адключыце электрасілкаванне, зніміце знешнюю праводку рухавіка і захавайце запісы.

⑦ Выберыце прыдатны вольтмегаомметр для праверкі супраціўлення ізаляцыі рухавіка. Каб параўнаць значэнні супраціўлення ізаляцыі, вымераныя падчас апошняга тэхнічнага абслугоўвання, і вызначыць тэндэнцыю змены ізаляцыі і стан ізаляцыі рухавіка, значэнні супраціўлення ізаляцыі, вымераныя пры розных тэмпературах, неабходна перавесці ў адну і тую ж тэмпературу, звычайна ў 75 ℃.

⑧ Праверце каэфіцыент паглынання K. Калі каэфіцыент паглынання K > 1,33, гэта сведчыць аб тым, што ізаляцыя рухавіка не пацярпела ад вільгаці або ступень вільгаці невялікая. Для параўнання з папярэднімі дадзенымі неабходна таксама пераўтварыць каэфіцыент паглынання, вымераны пры любой тэмпературы, у такую ​​ж тэмпературу.

9.2.5 Тэхнічнае абслугоўванне і рамонт электрарухавікоў

Калі рухавік працуе або працуе няспраўна, існуе чатыры спосабы прадухілення і своечасовага ліквідацыі няспраўнасцей, а менавіта: агляд, праслухоўванне, пах і дотык, каб забяспечыць бяспечную працу рухавіка.

(1) Глядзі

Звярніце ўвагу на наяўнасць якіх-небудзь адхіленняў падчас працы рухавіка, якія ў асноўным праяўляюцца ў наступных сітуацыях.

① Пры кароткім замыканні абмоткі статара з рухавіка можа ісці дым.

② Калі рухавік моцна перагружаны або выходзіць з фазы, хуткасць запавольваецца, і чуваць моцны гудзенне.

③ Калі рухавік працуе нармальна, але раптоўна спыняецца, на няшчыльным злучэнні могуць з'явіцца іскры; гэта можа здарыцца з перагараннем засцерагальніка або заклінаваннем кампанента.

④ Калі рухавік моцна вібруе, гэта можа быць звязана з заклінаваннем трансмісійнага прылады, дрэнным мацаваннем рухавіка, няшчыльнымі фундаментальнымі балтамі і г.д.

⑤ Калі на ўнутраных кантактах і злучэннях рухавіка ёсць змяненне колеру, сляды ад гару і плямы дыму, гэта сведчыць аб тым, што можа адбыцца лакальны перагрэў, дрэнны кантакт на злучэннях праваднікоў або падпаленыя абмоткі.

(2) Слухайце

Падчас нармальнай працы рухавік павінен выдаваць раўнамерны і лёгкі «гудзеючы» гук без якіх-небудзь шумоў або асаблівых гукаў. Калі вылучаецца занадта шмат шуму, у тым ліку электрамагнітны шум, шум падшыпнікаў, шум вентыляцыі, шум механічнага трэння і г.д., гэта можа быць прадвеснікам або з'явай няспраўнасці.

① Што тычыцца электрамагнітнага шуму, калі рухавік выдае гучны і моцны гук, гэта можа быць па некалькіх прычынах.

а. Паветраны зазор паміж статарам і ротарам нераўнамерны, і гук вагаецца ад высокага да нізкага з аднолькавым інтэрвалам часу паміж высокім і нізкім гукамі. Гэта выклікана зносам падшыпнікаў, з-за чаго статар і ротар не канцэнтрычныя.

b. Трохфазны ток незбалансаваны. Гэта адбываецца з-за няправільнага зазямлення, кароткага замыкання або дрэннага кантакту трохфазнай абмоткі. Калі гук вельмі глухі, гэта сведчыць аб тым, што рухавік моцна перагружаны або выходзіць з фазы.

c. Аслаблены жалезны стрыжань. Вібрацыя рухавіка падчас працы прыводзіць да аслаблення мацавальных нітаў жалезнага стрыжня, ​​што прыводзіць да аслаблення крэмніевага сталёвага ліста жалезнага стрыжня і ўзнікнення шуму.

② Шум падшыпніка неабходна часта кантраляваць падчас працы рухавіка. Спосаб кантролю заключаецца ў тым, каб прыціснуць адзін канец адвёрткі да месца мацавання падшыпніка, а другі канец паднесці блізка да вуха, каб пачуць гук падшыпніка, які працуе. Калі падшыпнік працуе нармальна, яго гук будзе бесперапынным і ціхім «шамаценнем», без ваганняў вышыні або гуку трэння металу. Калі ўзнікаюць наступныя гукі, гэта лічыцца ненармальным.

а. Пры працы падшыпніка чуваць скрыгат, які з'яўляецца гукам трэння металу і звычайна выкліканы недахопам алею ў падшыпніку. Падшыпнік неабходна разабраць і дадаць адпаведную колькасць змазкі.

б. Калі чуваць «скрып», гэта гук, які ўзнікае пры кручэнні шара і звычайна выкліканы высыханнем змазкі або недахопам алею. Можна дадаць адпаведную колькасць змазкі.

c) Калі чуваць пстрыканне або скрып, гэта гук, які ўзнікае з-за няправільнага руху шарыка ў падшыпніку, што выклікана пашкоджаннем шарыка ў падшыпніку або працяглым выкарыстаннем рухавіка, а таксама высыханням змазкі.

③ Калі механізм перадачы і прывадны механізм выдаюць бесперапынныя, а не вагальныя гукі, з імі можна справіцца наступнымі спосабамі.

а. Перыядычныя «трэскаючыя» гукі выкліканыя няроўнымі злучэннямі рамяня.

б. Перыядычны «стук» выкліканы няшчыльным злучэннем або шківам паміж валамі, а таксама зношанымі шпонкамі або шпонкавымі пазамі.

c. Няроўны гук сутыкнення выкліканы сутыкненнем лопасцяў вентылятара з вечкам вентылятара.
(3) Пах

Адчуваючы пах рухавіка, можна таксама выявіць і прадухіліць няспраўнасці. Калі адчуваецца спецыфічны пах фарбы, гэта сведчыць аб тым, што ўнутраная тэмпература рухавіка занадта высокая; калі адчуваецца моцны пах гарэлага, гэта можа быць звязана з прабоем ізаляцыйнага пласта або згараннем абмоткі.

(4) Дотык

Дакрананне да тэмпературы некаторых частак рухавіка таксама можа вызначыць прычыну няспраўнасці. Для забеспячэння бяспекі пры дакрананні да навакольных частак корпуса рухавіка і падшыпнікаў варта выкарыстоўваць тыльны бок далоні. Калі выяўленыя адхіленні ад нормы тэмпературы, прычын можа быць некалькі.

① Дрэнная вентыляцыя. Напрыклад, адрыў вентылятара, забітыя вентыляцыйныя каналы і г.д.

2 Перагрузка. Прычыняе празмерны ток і перагрэў абмоткі статара.

③ Кароткае замыканне паміж абмоткамі статара або трохфазны дысбаланс току.

④ Частыя запускі або тармажэнні.

⑤ Калі тэмпература вакол падшыпніка занадта высокая, гэта можа быць выклікана пашкоджаннем падшыпніка або недахопам алею.